Przygotowywałam się do prowadzenia spotkania studyjnego, a tu zakaz spotykania się, bo koronawirus. To może znak, abym podzieliła się ze wszystkimi.

Przeżywamy czas wyjątkowy. Siedzenie w domu i praca zdalna to nowe wyzwanie. Mówią: nie wychodź, bo masz słabą odporność. A też usłyszałam, że nasza odporność zależy od stanu ducha. Jeżeli ulegniemy panice, damy się ponieść strachowi, to znacząco obniży się nasza odporność.

Trzeba nam rozwagi, odpowiedzialności, optymizmu, a przede wszystkim ufności. Czyli módlmy się i wspierajmy. Od naszego stanu ducha zależy przebieg epidemii. Wewnętrznie buntuję się na kolejne zakazy, obostrzenia, nie rozumiem, ale muszę być POSŁUSZNA. Tak trzeba bez buntu. To dla dobra nas wszystkich, dla bezpieczeństwa. Musimy to zaakceptować. Módlmy się, by nie dopadł nas wirus smutku i zwątpienia. Pokora i posłuszeństwo to teraz nasza stała podstawa. Choć nie rozumiem, to trzeba mieć nadzieję, że w wszystko jest po coś! Nie wolno zwątpić. Przetrwamy tylko z Jezusem Chrystusem ? naszym Królem.

Doceńmy, zatęsknijmy za tym co było, ot tak na co dzień. Tymczasem zatrzymajmy się przy temacie acedii.

Acedia to wypalenie religijne, zniechęcenie, depresja duchowa, tak po prostu ?wszystko mi wisi?. Może objawić się w dwóch odsłonach: niezadowolenie z siebie, smutek, bezwład wewnętrzny lub próba desperackiej aktywizacji, czyli zdobywanie wiedzy, ot takie na siłę czy też pracoholizm, nadaktywizm. Wszystko to może się zdarzyć w połowie naszego życia czyli ok. 40-tki. Kiedy to wypali się już młodzieńczy entuzjazm, skończy się zapał. Myślimy wówczas, że są młodsi, lepsi, zdolniejsi, a ja już zmęczona i mnie się już nie chce. Przeżywam wówczas długi stan rozdarcia, apatii.

Narzędziem do walki jest przyjęcie KRZYŻA jako cierpienie niechciane, ale przyjęte, bo pochodzi od Boga.

Przeciwieństwem acedii jest HARMONIA ? życie w uciszeniu i wytrwałości. Wiem, komu zawierzyłam, wiem, że dobro zwycięży. ?Bo kto chce zachować swoje życie ? straci je? (Mt 9, 24).

W czasie acedii człowiek boi się stracić to, co ma. Boi się przejść przez krzyż, śmierć ? umieranie w sobie.

Przeciwieństwem acedii jest ZDECYDOWANIE ? to tak jak wyjście w góry szlakiem.

Acedia powoduje, że człowiek nie potrafi się zdecydować. Acedia obejmuje całego człowieka, ogarnia go i dusi. To schematy utrwalone, które bronią nas przed nowościami, świeżością. Boimy się, więc zostajemy w tym usztywnieniu, automatyzmie, zamknięci w sobie. Targa nami niepokój wewnętrzny, może to być przesadna troska o zdrowie czy nienawiść do wyuczonego zawodu połączona z pragnieniem zdobycia innego. Oskarżamy innych ludzi o swoje złe samopoczucie, psychiczne, duchowe, nieszczęścia lub niepowodzenia. Kompulsywnie poszukujemy rozrywki, by odurzyć wewnętrzny ból i cierpienie. Albo mamy nieopanowaną potrzebę ludzkiego towarzystwa. Przeżywamy ogromne trudności w wykonywaniu codziennych obowiązków. Targa nami niszczący maksymalizm, pracoholizm, niechęć do życia samotnego. Nieustanna chęć zmian, robimy coś, gdy chcemy robić coś innego. Zachowanie nieopanowane. Duch wyraża się przez ciało. Nasze zachowania ujawniają to, co się dzieje wewnątrz. Ale poprzez ciało możemy też oddziaływać na ducha. Pewne fizyczne działania pomagają, np. oddech przy medytacji.

W życiu potrzebujemy mądrości w spojrzeniu na siebie. Bardzo ważna jest harmonia i równowaga. A najważniejsza jest konsekwencja w życiu, wierność, cierpliwość, wytrwałość, cierpliwość i to do siebie. Orężem w tej walce jest zwalczanie naszych słabości poprzez ćwiczenie cnót. Proponuję fitness duchowy:

Zwalczajmy wady ćwicząc cnoty

1. Bezradność ? męstwo
2. Roztargnienie ? skupienie
3. Pycha ? pokora
4. Nieużyteczność ? usłużność
5. Pesymizm ? optymizm
6. Niesprawiedliwość ? sprawiedliwość
7. Bezwstydność ? wstydliwość
8. Sztywność ? elastyczność
9. Niewdzięczność ? wdzięczność
10. Złośliwość ? łagodność
11. Głupota ? roztropność
12. Rozwiązłość ? czystość
13. Opryskliwość ? sympatia
14. Krętactwo ? prawdomówność
15. Nieporadność ? pomysłowość
16. Nieumiarkowanie - umiarkowanie
17. Tchórzostwo ? odwaga
18. Podejrzliwość ? ufność
19. Brutalność ? delikatność
20. Lekkomyślność ? przezorność
21. Niestałość ? stałość
22. Smutek ? radość
23. Nieszczerość ? szczerość
24. Bojaźliwość ? śmiałość
25. Pijaństwo ? umiarkowanie
26. Skąpstwo ? hojność
27. Niesystematyczność
28. Nieopanowanie ? opanowanie
29. Bezczelność ? szacunek
30. Niewierność ? wierność
31. Obojętność ? zaangażowanie
32. Lenistwo ? pracowitość
33. Udawanie ? prostota
34. Niepunktualność ? punktualność
35. Twarde serce ? wyrozumiałość
36. Indywidualizm ? solidarność
37. Gadulstwo ? umiarkowanie z mowie
38. Nielojalność ? lojalność
39. Niedojrzałość ? dojrzałość
40. Rozrzutność ? oszczędność
41. Niecierpliwość ? cierpliwość
42. Niedokładność ? dokładność
43. Sentymentalizm ? dojrzałość
44. Krnąbrność ? posłuszeństwo
45. Łakomstwo ? umiarkowanie w jedzeniu
46. Małoduszność ? wielkoduszność
47. Wyobcowanie ? patriotyzm
48. Niechlujność ? schludność
49. Pamiętliwość ? wspaniałomyślność
50. Gorszycielstwo ? przykładność
51. Niedojrzałość ? dojrzałość
52. Gadulstwo ? milczenie
53. Biadolenie ? rozsądek
54. Hipochondria ? hart ducha
55. Brak szacunku dla siebie ? poczucie własnej wartości
56. Aktywizm ? rozsądek w działaniu
57. Drobiazgowość ? szerokie horyzonty
58. Bierność wobec życia ? pomysłowość
59. Nadmiar pewności siebie ? zdrowa autokrytyka
60. Ironia ? szlachetność
61. Chora ambicja ? umiar
62. Lekkomyślność ? powaga
63. Uległość wobec otoczenia ? samodzielność
64. Raptowność ? umiejętność czekania
65. Niedyskrecja ? dyskrecja
66. Subiektywizm ? obiektywizm
67. Brutalność ? dbałość o rzeczy
68. Zaśmiecanie wirtualnej przestrzeni ? savoir-vivre
69. Niezdecydowanie ? podejmowanie decyzji
70. Niewolnictwo wobec mody ? elegancja
71. Pogoń za zabawą ? rozwaga
72. Pożądliwość oczu ? czystość spojrzenia
73. Ksenofobia ? życzliwość dla człowieka
74. Niesłowność ? słowność
75. Infomania ? umiarkowanie w ciekawości
76. Nerwowość ? spokój
77. Ślamazarność ? radykalizm
78. Kult ciała ? akceptacja cielesności
79. Telemania ? umiar telewizyjny
80. Ekscentryzm ? normalność
81. Nietaktowność ? szczerość
82. Czytanie śmieci ? segregacja lektur
83. Zaborczość ? nieszukanie swego
84. Megalomania ? chodzenie po ziemi
85. Rozlazłość ? dobre wychowanie
86. Internetomania ? internetowa powściągliwość
87. Indywidualizm ? pomoc słabszemu
88. Flirtowanie ? wierność serca
89. Hipokryzja ? prostolinijność
90. Nerwowość ? spokój
91. Zapominanie o najbliższych ? pamięć
92. Nadgorliwość ? miłosierdzie
93. Szpanerstwo ? prostota
94. Świętoszkowatość ? pobożność
95. Kult zwierząt ? szacunek wobec zwierząt
96. Niestałość ? stałość

Jak sobie z radzić z acedią?

1. Pogódź się z myślą: nigdy sobie wszystkiego nie poukładam.
2. Rób codzienne listy zadań. To tylko kilka minut. A potem rozliczaj się wyłącznie z zadań ważnych. Całą resztę możesz ignorować. Zrobiłam 3 ważne zadania danego dnia: to bardzo dobry dzień.
3. Zaplanuj swój idealny tydzień. W nim czas na odpowiednią ilość snu, dobre posiłki, odpoczynek i kluczowe zadania.
4. Aktualizuj, co pewien czas, swój idealny tydzień. Czy Twój idealny tydzień zawiera zadania dotyczące wszystkich ważnych dla Ciebie obszarów?

Na co uważać?

Oczekuj postępu, nie ideału. Wprowadzaj zmiany stopniowo. Najpierw wdrażam krok 1. Potem trochę odczekam. Krok 2. Wdrażam, pracuję w ten sposób. Krok 3. Itd.

Najtrudniej jest podjąć decyzję, z czego (może tylko czasowo) zrezygnuję. Nie poddawać się wewnętrznemu krytykowi, który Ci wmawia, że robisz za mało.

Źródła:

1. Gabriel Bunge: Acedia ? duchowa depresja, Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów, Kraków 2007 audiobook. [Fragment tutaj: https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TS/tyniec2015_bunge-acedia.html]
2. https://skris.pl/acedia/
3. Dźwiękowy mp3 poradnik do ćwiczeń ciała i sumienia. Z duchowości Opus Dei, audycje Radia Józef 2003-4. Scenariusz: ks. Stefan Moszoro-Dąbrowski. Redakcja i prowadzenie: Rafał Porzeziński.

Ir [artykuł z naszego biuletynu]