W Biblii znajdujemy wprost wezwania do radości, zarówno w Starym Testamencie, jak i w Nowym: Radujcie się!  W poleceniu św. Pawła: Zawsze się radujcie (1 Tes 5,16) mamy także drugie polecenie, zaraz po przecinku: nieustannie się módlcie! (1 Tes 5,17). Radość nie tyle ma poprawić nasze usposobienie, ale odnosi się do Boga i wiąże się z naszą więzią z Nim. Radość w Panu jest wyrazem oraz znakiem naszej prawdziwej wiary. Radość jest owocem Ducha Świętego (zob. Ga 5,22) i najprawdziwszym znakiem autentycznego życia i zawierzenia Bogu. Radość, miłość i pokój świadczą o tym, że człowiek działa pod natchnieniem Ducha Świętego, a tym samym żyje w pełni. [źródło: Włodzimierz Zatorski OSB, Zawsze się radujcie].