I dzień, wycieczka piesza:
KIELCE
Zwiedzanie miejsc związanych z życiem i pracą ks. dra Wojciecha Piwowarczyka rozpoczynamy od Seminarium Duchownego w Kielcach przy ulicy Jana Pawła II.
Seminarium to powstało z inicjatywy biskupa krakowskiego Felicjana Konstantego Szaniawskiego w 1726 roku w obecnym miejscu, ale było później wielokrotnie przebudowywane i rozbudowywane. W latach 1923-27 alumnem tego seminarium był Wojciech Piwowarczyk i ukończył je, przyjmując święcenia kapłańskie 19.06.1927 roku z rąk ks. bpa Augustyna Łozińskiego. Powrócił do seminarium jako spowiednik alumnów w 1938 roku, a od 1939 roku pełnił funkcję ojca duchownego i wykładowcy nieprzerwanie do 28 czerwca 1958 roku. Był ojcem wymagającym, ale niezwykle odpowiedzialnym i kochającym. Wymagał przede wszystkim od siebie i był wzorem kapłana, wychowawcy, człowieka.
Z jego czasów zachowała się kaplica dla alumnów na I piętrze. Tutaj też znajdował się pokój, w którym mieszkał (pierwszy na I piętrze po prawej stronie obok utworzonej przez niego biblioteki ascetycznej). W ogrodzie seminaryjnym znajduje się figura Matki Bożej, przed którą lubił się modlić (widoczna na wielu fotografiach). Obok seminarium po lewej stronie jest Muzeum Lat Szkolnych Stefana Żeromskiego, a po prawej stronie ? kościół pod wezwaniem Świętej Trójcy. Proboszczem tego seminaryjnego kościoła jest każdorazowo rektor Wyższego Seminarium Duchownego. Msze święte odprawiają księża wykładowcy, a posługują alumni.
Kościół Świętej Trójcy powstał prawdopodobnie w XII wieku, ale jego dzieje są opisane od 1602 roku. Był to kościół przy szpitalu dla ubogich. Obecny kościół został konsekrowany w 1646 roku przez bpa Piotra Gembickiego. W 1725 roku bp F.K. Szaniawski ufundował ołtarze, ławki i ambonę, a rokokowe chórki ? Michał Jakubowski. W 1889 roku kościół otrzymał wieżyczkę, a w 1896 roku zostały zamontowane organy S. Blomberga. Ostatnie prace konserwatorskie prowadzono w latach 2008-2009 (więcej na stronie internetowej: zabytkowe kościoły Kielc).
Idąc dalej ulicą Jana Pawła II, dochodzimy do Bazyliki Katedralnej Wniebowzięcia NMP. To tutaj ks. Wojciech Piwowarczyk 19 czerwca 1927 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ks. bpa Augustyna Łozińskiego. Tu też w latach 1937-38 był wikariuszem, kapelanem w więzieniu znajdującym się wówczas obok katedry (dziś pozostały tylko mury) oraz prefektem w szkole na Baranowku.
Od 1958 roku ks. dr Wojciech Piwowarczyk w bazylice katedralnej codziennie sprawował Mszę Świętą i niestrudzenie posługiwał w konfesjonale (drugim od końca z lewej strony kościoła). Obecna bazylika powstała około 1171 roku jako świątynia wzniesiona z ciosów kamiennych w stylu romańskim, z dwoma wieżami przylegającymi do prezbiterium. Po wielokrotnych zniszczeniach zawsze była odbudowywana i remontowana.
W latach 1805 i 1883 kolegiata była podnoszona do godności katedry. W roku 1728 wybudowano kryty korytarz łączący katedrę z pałace biskupim, kościołem Świętej Trójcy i seminarium, ale w 1870 rozebrano go. W katedrze znajduje się ufundowany przez Wojciecha Piotrowskiego około 1600 roku łaskami słynący obraz Matki Boskiej Łaskawej. Od 1982 roku katedra jest uznawana za ogólnodiecezjalne sanktuarium maryjne, a obraz Matki Bożej Łaskawej został koronowany 3 czerwca 1991 roku przez papieża Jana Pawła II (więcej o Bazylice Katedralnej w Kielcach na stronach internetowych: Katedry w Polsce, Kościoły diecezji kieleckiej lub w przewodniku ?Bazylika Katedralna w Kielcach? ? ks. Paweł Tkacz, Wyd. ?Jedność? 2007). W głębi za katedrą na tym samym Wzgórzu Zamkowym leży Pałac Biskupów Krakowskich, w którym od 1970 roku mieści się Muzeum Narodowe z cennymi zbiorami, głownie malarstwa. Za pałacem są przypałacowe ogrody włoskie.
Wracamy do ulicy Jana Pawła II i skręcamy w pierwszą przecznicę w prawo. Jest to ulica Czerwonego Krzyża, gdzie pod numerem 7 na I piętrze mieszkał Sługa Boży ks. Wojciech Piwowarczyk. Od dnia 21 grudnia 1972 roku w Jego mieszkaniu była półpubliczna kaplica, czynna aż do Jego śmierci, czyli do 27 lipca 1992 roku.
Ulicą Wesołą schodzimy do ulicy Niecałej nr 1 i 3, gdzie w czasie II wojny światowej ks. dr Wojciech Piwowarczyk przebywał wraz z klerykami, gdy Niemcy zajęli seminarium dla własnych celów (szpital). W prawo ulicą Bodzentyńską schodzimy do kościoła Świętego Wojciecha, gdzie w latach 1936/37 ks. Wojciech Piwowarczyk był wikariuszem, pełniąc obowiązki kapelana i katechety. Jednocześnie pisał pracę doktorską ?Charakter. Jego istota?, na podstawie której uzyskał stopień doktora teologii na Uniwersytecie Warszawskim w 1938 roku, gdy był już wikariuszem w bazylice. Obecny kościół św. Wojciecha pochodzi z XVIII wieku. We wnętrzu świątyni znajdują się namalowane w 1889 roku 3 obrazy Jana Styki: ?Rozmnożenie chleba? w ołtarzu głównym, ?Święta Rozalia? na zasuwie i ?Święty Franciszek? w zwieńczeniu prawego bocznego ołtarza . Początkowo w 1084 postawiono tu niewielką modrzewiową świątynię, jako kaplicę cmentarną. Powstała przy niej osada dała początek miastu Kielce. Przed kościołem znajduje się Plac Świętego Wojciecha z zachowanym fragmentem muru, przy którym Niemcy w 1943 roku rozstrzelali publicznie zakładników ? żołnierzy Armii Krajowej. Na prawo od głównego wejścia do kościoła wzniesiono w 1997 roku pomnik Św. Wojciecha. Przechodząc dalej przez ulicę IX Wieków Kielc, dochodzimy do Szpitala Św. Aleksandra, w którym ks. Wojciech Piwowarczyk w latach 1936-37 pełnił posługę kapelana. W szpitalu można zwiedzić kaplicę o wystroju z tamtych lat. Do tego szpitala ks. Wojciech przewoził wozem konnym rannych po zbombardowaniu przez Niemców dworca kolejowego w dniu 5 września 1939 roku. Ciała zabitych w tym bombardowaniu pogrzebał we wspólnym grobie na cmentarzu. Naprzeciw szpitala przy ulicy Kościuszki jest założony w 1863 roku dom sióstr szarytek, w którym ks. Piwowarczyk był spowiednikiem, a od roku 1968 ? wizytatorem.
Doczesne szczątki Sługi Bożego ks. dra Wojciecha Piwowarczyka znajdują się na Cmentarzu Starym w Kielcach przy ulicy ks. Piotra Ściegiennego we wspólnym grobie kanoników Kapituły Katedralnej.
Będąc w Kielcach, warto zwiedzić przynajmniej jeden z 4 rezerwatów geologicznych ? położony w centrum miasta dawny kamieniołom wapieni dewońskich Kadzielnia przy ulicy Krakowskiej.