Każdy z nas ma swoje miejsce, swoją pracę w Kościele.

Proszę, nie zapominajcie o pierwszym powołaniu, pierwszym wezwaniu. Pamiętajcie!  I z tą miłością, z którą zostaliście powołani, i dzisiaj Pan nie przestaje Was powoływać. Nie pomniejszajcie tego piękna, tego zdumienia pierwszego powołania. Sprawą podstawową jest modlitwa. “Szpikiem” życia konsekrowanego jest modlitwa – modlić się!

 Spoglądanie w przyszłość z nadzieją, prosząc zawsze Pana, aby nam dał nowe powołania, aby nasze dzieło konsekracji mogło iść dalej. Praca każdego dnia, nadzieja na przyszłość oraz dobry zasiew. Aby inni, którzy idą za nami, mogli otrzymać dziedzictwo, które im zostawimy.

(Słowa Ojca św. do osób konksekrowanych na zakończenie Roku Życia Konsekrowanego, luty 2016 r.)