- To, co mam, choćby to były tylko „ułomki”, choćby to było bardzo niewiele, trzeba przynieść do Jezusa – On sprawi, że „mało” ubogaci mnie i ubogaci innych, bo to moje „mało” jest darem Boga.

- Tylko porządek prowadzi do Boga. Porządek wynika z przyjmowania tego, co mówi Bóg. Porządek to radość, pokój, piękno, świętość, harmonia… Porządek

mogą zobaczyć ci, którzy mają doświadczenie modlitwy.  Porządkowanie naszego życia będzie trwać do końca naszych dni.

- Jeśli miłuję, to jestem gotowa zostawić wszystko dla Kogoś, Kogo kocham.

- Szczęście nie jest celem; szczęście przychodzi przez to, komu oddajemy swoje życie. Jeśli czegoś nie oddamy Panu Bogu, wtedy zmarniejemy. Nie można dać swojego życia, jeśli się nie kocha. Bez miłości nie można być darem.

-   Trzeba do kogoś przynależeć; przynależność określa naszą tożsamość. Najlepsze miejsce na świecie - być w rękach Pana Boga. Wtedy jesteśmy ciągle ubogacani.

- Posłuszeństwo Panu Bogu nie ogranicza; wszystko, co czynimy, jest dziełem Pana Boga - ON się nami posługuje.

- Jeśli mam czas dla Boga, wtedy mam czas na wszystko. Kiedy zajmuję się Bogiem, wtedy przychodzą najlepsze rozwiązania.

- Są dwa sposoby przebywania z Bogiem: modlitwa (bez przebywania z Bogiem nie ma modlitwy) i miłość bliźniego. Modlitwa, która nie prowadzi do miłości bliźniego, nie jest prawdziwa.

- Czy ludzie widzą, że coś nas z Bogiem łączy? Mamy być wonią Pana Boga –  Jego zapachem.

- Droga świętości to szansa najpiękniejszego rozwoju. Im bliżej Boga, tym większe piękno.

- Pan Bóg jest tam, gdzie jest pokój. Gdzie są burze, trzeba zwrócić się do Pana Boga. Trzeba pamiętać, że Pan Bóg jest mocniejszy. Nad wszystkim jest Chrystus.

 [Krystyna, tekst z naszego Biuletynu]