Stałe wzywanie Imienia Jezus niesie pokój i radość. Ma moc wypędzania demonów, usuwania zbędnych myśli i ożywiania pamięci o Bogu, wreszcie otwiera drogę kontemplacji. Należy zatem wzywać Zbawiciela nieustannie, ciągle, nieprzerwanie, jednocześnie rozważając Jego obecność w głębi serca.

Istota nieustannej modlitwy polega na tym, że skierowana jest do Zbawiciela. Zaczyna się słowami: ?Panie Jezu Chryste, Synu Boży? lub podobnymi. Jej wartość płynie z wiary w moc Imienia Jezus. Wiara ta ma bardzo długą tradycję. Przede wszystkim sięga Biblii. Imię Boże odgrywa ważną rolę już w Starym Testamencie. Oznacza samego Boga, jest równoznaczne z Jego Osobą. Imieniu Bożemu należy się cześć i uwielbienie, gra się Mu na harfie i Jemu będzie się składać ofiarę czystą.

W Nowym Testamencie  nabiera znaczenia imię Jezus. Wzywając go, apostołowie leczyli chorych, wyrzucali złe duchy  i czynili cuda. ?W Imię Jezusa?, znaczyło: Jego mocą. Bo Imię Jezus jest równoznaczne z Jego Osobą i dziełem. Ono zostało jako jedyne dane ludziom pod niebem, w którym mogą być zbawieni. Wiara zaś w Jego imię jest najwyższym i najdojrzalszym sposobem związania się z Nim. [ze wstępu do wyboru tekstow z Filokalii].