Przygotowywałam się do prowadzenia spotkania studyjnego, a tu zakaz spotykania się, bo koronawirus. To może znak, abym podzieliła się ze wszystkimi.
Przeżywamy czas wyjątkowy. Siedzenie w domu i praca zdalna to nowe wyzwanie. Mówią: nie wychodź, bo masz słabą odporność. A też usłyszałam, że nasza odporność zależy od stanu ducha. Jeżeli ulegniemy panice, damy się ponieść strachowi, to znacząco obniży się nasza odporność.
Trzeba nam rozwagi, odpowiedzialności, optymizmu, a przede wszystkim ufności. Czyli módlmy się i wspierajmy. Od naszego stanu ducha zależy przebieg epidemii. Wewnętrznie buntuję się na kolejne zakazy, obostrzenia, nie rozumiem, ale muszę być POSŁUSZNA. Tak trzeba bez buntu. To dla dobra nas wszystkich, dla bezpieczeństwa. Musimy to zaakceptować. Módlmy się, by nie dopadł nas wirus smutku i zwątpienia. Pokora i posłuszeństwo to teraz nasza stała podstawa. Choć nie rozumiem, to trzeba mieć nadzieję, że w wszystko jest po coś! Nie wolno zwątpić. Przetrwamy tylko z Jezusem Chrystusem ? naszym Królem.
Doceńmy, zatęsknijmy za tym co było, ot tak na co dzień. Tymczasem zatrzymajmy się przy temacie acedii.
Acedia to wypalenie religijne, zniechęcenie, depresja duchowa, tak po prostu ?wszystko mi wisi?. Może objawić się w dwóch odsłonach: niezadowolenie z siebie, smutek, bezwład wewnętrzny lub próba desperackiej aktywizacji, czyli zdobywanie wiedzy, ot takie na siłę czy też pracoholizm, nadaktywizm. Wszystko to może się zdarzyć w połowie naszego życia czyli ok. 40-tki. Kiedy to wypali się już młodzieńczy entuzjazm, skończy się zapał. Myślimy wówczas, że są młodsi, lepsi, zdolniejsi, a ja już zmęczona i mnie się już nie chce. Przeżywam wówczas długi stan rozdarcia, apatii.
Narzędziem do walki jest przyjęcie KRZYŻA jako cierpienie niechciane, ale przyjęte, bo pochodzi od Boga.
Przeciwieństwem acedii jest HARMONIA ? życie w uciszeniu i wytrwałości. Wiem, komu zawierzyłam, wiem, że dobro zwycięży. ?Bo kto chce zachować swoje życie ? straci je? (Mt 9, 24).
W czasie acedii człowiek boi się stracić to, co ma. Boi się przejść przez krzyż, śmierć ? umieranie w sobie.
Przeciwieństwem acedii jest ZDECYDOWANIE ? to tak jak wyjście w góry szlakiem.
Acedia powoduje, że człowiek nie potrafi się zdecydować. Acedia obejmuje całego człowieka, ogarnia go i dusi. To schematy utrwalone, które bronią nas przed nowościami, świeżością. Boimy się, więc zostajemy w tym usztywnieniu, automatyzmie, zamknięci w sobie. Targa nami niepokój wewnętrzny, może to być przesadna troska o zdrowie czy nienawiść do wyuczonego zawodu połączona z pragnieniem zdobycia innego. Oskarżamy innych ludzi o swoje złe samopoczucie, psychiczne, duchowe, nieszczęścia lub niepowodzenia. Kompulsywnie poszukujemy rozrywki, by odurzyć wewnętrzny ból i cierpienie. Albo mamy nieopanowaną potrzebę ludzkiego towarzystwa. Przeżywamy ogromne trudności w wykonywaniu codziennych obowiązków. Targa nami niszczący maksymalizm, pracoholizm, niechęć do życia samotnego. Nieustanna chęć zmian, robimy coś, gdy chcemy robić coś innego. Zachowanie nieopanowane. Duch wyraża się przez ciało. Nasze zachowania ujawniają to, co się dzieje wewnątrz. Ale poprzez ciało możemy też oddziaływać na ducha. Pewne fizyczne działania pomagają, np. oddech przy medytacji.
W życiu potrzebujemy mądrości w spojrzeniu na siebie. Bardzo ważna jest harmonia i równowaga. A najważniejsza jest konsekwencja w życiu, wierność, cierpliwość, wytrwałość, cierpliwość i to do siebie. Orężem w tej walce jest zwalczanie naszych słabości poprzez ćwiczenie cnót. Proponuję fitness duchowy:
Zwalczajmy wady ćwicząc cnoty
- Bezradność ? męstwo
- Roztargnienie ? skupienie
- Pycha ? pokora
- Nieużyteczność ? usłużność
- Pesymizm ? optymizm
- Niesprawiedliwość ? sprawiedliwość
- Bezwstydność ? wstydliwość
- Sztywność ? elastyczność
- Niewdzięczność ? wdzięczność
- Złośliwość ? łagodność
- Głupota ? roztropność
- Rozwiązłość ? czystość
- Opryskliwość ? sympatia
- Krętactwo ? prawdomówność
- Nieporadność ? pomysłowość
- Nieumiarkowanie - umiarkowanie
- Tchórzostwo ? odwaga
- Podejrzliwość ? ufność
- Brutalność ? delikatność
- Lekkomyślność ? przezorność
- Niestałość ? stałość
- Smutek ? radość
- Nieszczerość ? szczerość
- Bojaźliwość ? śmiałość
- Pijaństwo ? umiarkowanie
- Skąpstwo ? hojność
- Niesystematyczność
- Nieopanowanie ? opanowanie
- Bezczelność ? szacunek
- Niewierność ? wierność
- Obojętność ? zaangażowanie
- Lenistwo ? pracowitość
- Udawanie ? prostota
- Niepunktualność ? punktualność
- Twarde serce ? wyrozumiałość
- Indywidualizm ? solidarność
- Gadulstwo ? umiarkowanie z mowie
- Nielojalność ? lojalność
- Niedojrzałość ? dojrzałość
- Rozrzutność ? oszczędność
- Niecierpliwość ? cierpliwość
- Niedokładność ? dokładność
- Sentymentalizm ? dojrzałość
- Krnąbrność ? posłuszeństwo
- Łakomstwo ? umiarkowanie w jedzeniu
- Małoduszność ? wielkoduszność
- Wyobcowanie ? patriotyzm
- Niechlujność ? schludność
- Pamiętliwość ? wspaniałomyślność
- Gorszycielstwo ? przykładność
- Niedojrzałość ? dojrzałość
- Gadulstwo ? milczenie
- Biadolenie ? rozsądek
- Hipochondria ? hart ducha
- Brak szacunku dla siebie ? poczucie własnej wartości
- Aktywizm ? rozsądek w działaniu
- Drobiazgowość ? szerokie horyzonty
- Bierność wobec życia ? pomysłowość
- Nadmiar pewności siebie ? zdrowa autokrytyka
- Ironia ? szlachetność
- Chora ambicja ? umiar
- Lekkomyślność ? powaga
- Uległość wobec otoczenia ? samodzielność
- Raptowność ? umiejętność czekania
- Niedyskrecja ? dyskrecja
- Subiektywizm ? obiektywizm
- Brutalność ? dbałość o rzeczy
- Zaśmiecanie wirtualnej przestrzeni ? savoir-vivre
- Niezdecydowanie ? podejmowanie decyzji
- Niewolnictwo wobec mody ? elegancja
- Pogoń za zabawą ? rozwaga
- Pożądliwość oczu ? czystość spojrzenia
- Ksenofobia ? życzliwość dla człowieka
- Niesłowność ? słowność
- Infomania ? umiarkowanie w ciekawości
- Nerwowość ? spokój
- Ślamazarność ? radykalizm
- Kult ciała ? akceptacja cielesności
- Telemania ? umiar telewizyjny
- Ekscentryzm ? normalność
- Nietaktowność ? szczerość
- Czytanie śmieci ? segregacja lektur
- Zaborczość ? nieszukanie swego
- Megalomania ? chodzenie po ziemi
- Rozlazłość ? dobre wychowanie
- Internetomania ? internetowa powściągliwość
- Indywidualizm ? pomoc słabszemu
- Flirtowanie ? wierność serca
- Hipokryzja ? prostolinijność
- Nerwowość ? spokój
- Zapominanie o najbliższych ? pamięć
- Nadgorliwość ? miłosierdzie
- Szpanerstwo ? prostota
- Świętoszkowatość ? pobożność
- Kult zwierząt ? szacunek wobec zwierząt
- Niestałość ? stałość
Jak sobie z radzić z acedią?
- Pogódź się z myślą: nigdy sobie wszystkiego nie poukładam.
- Rób codzienne listy zadań. To tylko kilka minut. A potem rozliczaj się wyłącznie z zadań ważnych. Całą resztę możesz ignorować. Zrobiłam 3 ważne zadania danego dnia: to bardzo dobry dzień.
- Zaplanuj swój idealny tydzień. W nim czas na odpowiednią ilość snu, dobre posiłki, odpoczynek i kluczowe zadania.
- Aktualizuj, co pewien czas, swój idealny tydzień. Czy Twój idealny tydzień zawiera zadania dotyczące wszystkich ważnych dla Ciebie obszarów?
Na co uważać?
Oczekuj postępu, nie ideału. Wprowadzaj zmiany stopniowo. Najpierw wdrażam krok 1. Potem trochę odczekam. Krok 2. Wdrażam, pracuję w ten sposób. Krok 3. Itd.
Najtrudniej jest podjąć decyzję, z czego (może tylko czasowo) zrezygnuję. Nie poddawać się wewnętrznemu krytykowi, który Ci wmawia, że robisz za mało.
Źródła:
- Gabriel Bunge: Acedia ? duchowa depresja, Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów, Kraków 2007 audiobook. [Fragment tutaj: https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TS/tyniec2015_bunge-acedia.html]
- https://skris.pl/acedia/
- Dźwiękowy mp3 poradnik do ćwiczeń ciała i sumienia. Z duchowości Opus Dei, audycje Radia Józef 2003-4. Scenariusz: ks. Stefan Moszoro-Dąbrowski. Redakcja i prowadzenie: Rafał Porzeziński.
Ir [artykuł z naszego biuletynu]